In hoofdstuk 3 – 6 zijn verschillende algemene aspecten van scans en laboratoriumtesten aan bod geweest. Maar de uitslag van een test is nog niet besproken. Klopt een testuitslag altijd? En wat betekent een uitslag voor een patiënt? Dit zijn belangrijke vragen die ook bij vroegdiagnostiek en screening spelen. Sterker nog, één van de grote nadelen van screening heeft hiermee te maken. Vandaar dat ze hier besproken worden.
In de vorige 2 hoofdstukken heb ik uitgelegd dat betere diagnostische testen en het aanscherpen van normen zorgen voor verrassende effecten. In deze aflevering laat ik zien dat er nog een effect is dat wel op tovenarij lijkt.
Steeds betere scans en nauwkeuriger laboratoriumtesten hebben voor grote verbeteringen in de geneeskunde gezorgd. Zo kunnen diagnoses nauwkeuriger worden gesteld en behandelingen beter worden gevolgd. Deze ontwikkelingen brengen ook een onverwacht effect met zich mee. Er zullen namelijk meer afwijkingen worden gevonden die gemiddeld kleiner zijn. In dit hoofdstuk leg ik uit hoe dat zit.
Soms kan een arts aan de hand van het verhaal van een patiënt en het lichamelijk onderzoek al een diagnose stellen. Maar, meestal wordt er nog extra onderzoek afgesproken om meer duidelijkheid te krijgen. In dit hoofdstuk bespreek ik kort de gangbare vormen van diagnostisch onderzoek. Daarnaast bespreek ik welke soorten uitslagen er bestaan. Het gaat deze keer nauwelijks over vroegdiagnostiek. Maar het is wel een belangrijk onderwerp omdat alle vroegdiagnostiek met diagnostisch onderzoek te maken heeft.
Arjen Noordzij 